Η έρευνα του CSIS (Center for Strategic and International Studies) δημιούργησε ένα σύνολο δεδομένων 669 κυβερνητικών πολιτικών για το λογισμικό ανοιχτού κώδικα (OSS) στο οποίο καταγράφει τους διαφορετικούς τρόπους με τους οποίους οι κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο έχουν εμπλακεί και υποστηρίζουν το λογισμικό ανοιχτού κώδικα. Η ερευνητική ομάδα βασίστηκε σε δημόσια διαθέσιμες πληροφορίες για να συμπληρώσει το σύνολο δεδομένων. Για να καταγράψουν ένα ευρύ φάσμα πολιτικών, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν ανεπίσημες μεταφράσεις. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε μεταξύ Ιανουαρίου – Αυγούστου 2022. Ωστόσο, οι ερευνητές έχουν συμπεριλάβει ορισμένες καλά τεκμηριωμένες πολιτικές και νομοσχέδια που έχουν εισαχθεί από τότε.
Αυτή η έρευνα βρήκε συνολικά 669 πρωτοβουλίες πολιτικής ανοιχτού κώδικα μεταξύ 1999 και 2022. Μετά από μια απότομη αύξηση των πολιτικών OSS το 2003 (το 2003 παραμένει το έτος με τη μεγαλύτερη δραστηριότητα, με 58 πρωτοβουλίες), το ενδιαφέρον παραμένει σταθερό συνολικά, με μέσο όρο 28 πρωτοβουλίες που εξετάζονται σε κάθε δεδομένο έτος.
Οι περισσότερες από τις πολιτικές που εισήχθησαν επισημαίνουν την υποστήριξη των κυβερνήσεων κυβέρνησης για το OSS. Αυτή η υποστήριξη μπορεί να λάβει τη μορφή δηλώσεων ενδιαφέροντος (π.χ., η Αργεντινή έχει μια σειρά ψηφισμάτων που δηλώνουν διάφορες διασκέψεις ή συναντήσεις OSS ως κοινοβουλευτικού ή νομοθετικού ενδιαφέροντος), προγραμμάτων που χρηματοδοτούνται από την κυβέρνηση (π.χ. το ολλανδικό πρόγραμμα Ανοικτών Προτύπων και Λογισμικό Ανοικτού Κώδικα , σχεδιασμένο για να τονώσει την υιοθέτηση του OSS από κυβερνητικούς φορείς) και συνέδρια (π.χ. η σειρά διασκέψεων OSS που συνδιοργάνωσε το Υπουργείο Τεχνολογίας και Επικοινωνιών του Ομάν μεταξύ 2013 και 2021).
Πώς οι κυβερνήσεις προωθούν το OSS
Υπάρχουν διάφοροι τρόποι με τους οποίους οι κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο έχουν προσπαθήσει να προωθήσουν το OSS. Προηγούμενα σύνολα δεδομένων επικεντρώνονταν στις ερευνητικές δραστηριότητες και στην υποχρεωτική, προνομιακή και συμβουλευτική χρήση του OSS. Σε αυτήν την έρευνα, η ερευνητική ομάδα χώρισε τις πολιτικές σε οκτώ κατηγορίες, συμπεριλαμβανομένων των αποφάσεων για εντολές και συμβουλευτικές συμβάσεις και των πολιτικών έρευνας και ανάπτυξης (R&D), και πρόσθεσε τη δημιουργία αποθετηρίων (πλατφόρμες όπου οι λύσεις OSS κυκλοφορούν και διατίθενται στο κοινό ή σε άλλα κυβερνητικά γραφεία), εκπαίδευση για κρατικούς αξιωματούχους και πολίτες, συνεργασίες με τον ιδιωτικό τομέα και κατευθυντήριες γραμμές για την ανάπτυξη ή τη μετάβαση σε λύσεις OSS. Η ομάδα σημείωσε επίσης όταν οι πολιτικές ανέφεραν ρητά μια πολιτική τεχνολογικής ουδετερότητας για την απόκτηση λογισμικού.
Το μεγαλύτερο μέρος της δραστηριότητας, ανεξάρτητα από την αρχή έκδοσης, παραμένει προσανατολισμένη στην προσπάθεια μετάβασης από το αποκλειστικό λογισμικό στο OSS. Οι πολιτικές προμηθειών —χωρίς διάκριση μεταξύ υποχρεωτικής και συμβουλευτικής— είναι οι πιο κοινές. Μετά το 2013, οι υποχρεωτικές πολιτικές προμηθειών φαίνεται να είναι λιγότερο δημοφιλείς, ενώ οι συμβουλευτικές πολιτικές συνεχίζουν να εισάγονται με παρόμοιους ρυθμούς. Οι πρωτοβουλίες Ε&Α είναι επίσης ιδιαίτερα διαδεδομένες, επιδεικνύοντας εκτεταμένο κυβερνητικό ενδιαφέρον είτε για την άμεση προώθηση της χρήσης του OSS είτε για τη μελέτη των πιθανών οφελών του.
Οι πρωτοβουλίες R&D παραμένουν πιο πιθανό να εγκριθούν σε σχέση με τις πολιτικές προμηθειών. Οι υποχρεωτικές πολιτικές προμηθειών έχουν το υψηλότερο ποσοστό αποτυχίας. Αν και αυτό μπορεί να σχετίζεται με την αντίθεση σε μια αναγκαστική μετάβαση στο OSS, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι αυτό μπορεί επίσης να εξηγηθεί εξετάζοντας την εκδούσα αρχή. Τα νομοθετικά σώματα επικεντρώνονται ως επί το πλείστον στις πολιτικές προμηθειών (101 από τις 165 πρωτοβουλίες εμπίπτουν στην κατηγορία των δημοσίων συμβάσεων) και έχουν προσβάσιμο αρχείο νομοθετικής ιστορίας που επιτρέπει την εξέταση όλων των προτεινόμενων, αποτυχημένων και εγκεκριμένων νομοσχεδίων. Η έλλειψη προβολής των προτεινόμενων ή αποτυχημένων ενεργειών από άλλες αρχές μπορεί να παραμορφώσει αυτά τα αποτελέσματα.
Ορολογία
Υπάρχουν δύο όροι που χρησιμοποιούνται συνήθως για να ορίσουν τον κώδικα λογισμικού που μπορεί να προσπελαστεί και να διανεμηθεί ελεύθερα: OSS και Ελεύθερο/Ελεύθερο και Λογισμικό Ανοιχτού Κώδικα/Δωρεάν και Λογισμικό Ανοικτού Κώδικα (FLOSS/FOSS). Ενώ και τα δύο μεταφέρουν και εφαρμόζονται στον ίδιο τύπο λογισμικού, το καθένα δίνει έμφαση σε ένα διαφορετικό πλεονέκτημα: το πρώτο εστιάζει στις τεχνικές πτυχές του λογισμικού, ενώ το δεύτερο εστιάζει στις ελευθερίες αυτού του λογισμικού.
Αυτή η ανασκόπηση των 669 πολιτικών δείχνει ότι το OSS είναι ο πιο ευρέως χρησιμοποιούμενος όρος, καθώς αντιπροσωπεύει το 65 τοις εκατό των πολιτικών και των πρωτοβουλιών. Ενώ τα αποτελέσματα της έρευνας πρέπει να ληφθούν υπόψη στο πλαίσιο ελλιπών ή μη προσβάσιμων πληροφοριών -σε πολλές περιπτώσεις, η ερευνητική ομάδα έπρεπε να βασιστεί σε δελτία τύπου στα αγγλικά που συζητούσαν πολιτικές που είχαν συνταχθεί σε άλλη γλώσσα ή έπρεπε να βασιστεί σε ανεπίσημες μεταφράσεις – αυτό το ποσοστό παρακολουθεί τον τρόπο Το μεγαλύτερο μέρος της κοινότητας των OSS συζητά το ζήτημα σε διεθνές επίπεδο.
Ωστόσο, η κατανόηση του τι μεταφέρει κάθε όρος σχετικά με τη φιλοσοφία πίσω από την πολιτική είναι ζωτικής σημασίας για να εξηγηθεί γιατί οι πρωτοβουλίες στη Νότια Αμερική χρησιμοποιούν σε συντριπτική πλειοψηφία το “ελεύθερο λογισμικό”, με 134 από τις 149 πολιτικές να εμπίπτουν στο στρατόπεδο FLOSS/FOSS. Αξίζει επίσης να τονιστεί ότι η περιοχή έχει επίσης υιοθετήσει τον όρο «δημόσιο λογισμικό»—λογισμικό που αναπτύσσεται για και από την κυβέρνηση και στη συνέχεια διατίθεται σε άλλα γραφεία και πολίτες. Όπως θα συζητηθεί στην επόμενη ενότητα, η Νότια Αμερική έχει επίσης επικεντρωθεί στη σύνδεση μεταξύ του FLOSS και της ανεξαρτησίας περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη περιοχή.
Γιατί OSS;
Μια νέα προσθήκη στην έρευνα ήταν ο προσδιορισμός του δηλωμένου στόχου κάθε πολιτικής. Καθώς οι πρωτοβουλίες OSS εξελίσσονται, η ερευνητική ομάδα ήθελε να δει αν άλλαξε ο κύριος λόγος για τον οποίο οι κυβερνήσεις επέλεγαν το OSS έναντι του ιδιόκτητου λογισμικού. Σε αυτήν την περίπτωση, η ομάδα εστίασε όχι μόνο στον πρωταρχικό στόχο αλλά σε όλους τους λόγους που αναφέρονται στις ίδιες τις πολιτικές.
Η ομάδα διαπίστωσε ότι ο κύριος λόγος για τον οποίο οι κυβερνήσεις προσπάθησαν να προωθήσουν το OSS ήταν ο εκσυγχρονισμός. Η κατηγορία εκσυγχρονισμού περιλαμβάνει προσπάθειες ψηφιοποίησης, ηλεκτρονικής διακυβέρνησης, διαλειτουργικότητας και εκπαίδευσης για την αύξηση της ευαισθητοποίησης και της ικανότητας. Η υποστήριξη για την εθνική βιομηχανία είναι ο επόμενος πιο διαδεδομένος λόγος, με το 20 τοις εκατό των πολιτικών να εμπίπτουν σε αυτήν την κατηγορία. Στην τρίτη θέση ήταν οι πρωτοβουλίες που εξέταζαν τις δημοσιονομικές επιπτώσεις του OSS, με το 18% των πολιτικών να υποστηρίζουν λύσεις που θα μείωναν το κόστος που σχετίζεται με την απόκτηση και τη συντήρηση αποκλειστικού λογισμικού χωρίς να χρειάζεται να καταφύγουμε σε πειρατικό λογισμικό. (Για παράδειγμα, το Γενικό Σχέδιο Ανοιχτού Κώδικα της Καμπότζης σημειώνει ότι η Καμπότζη έπρεπε να δημιουργήσει νόμο περί πνευματικής ιδιοκτησίας μετά την ένταξη στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου,
Σχετικό με αυτό το ζήτημα είναι το θέμα της διαφάνειας. Το οκτώ τοις εκατό των πολιτικών προσδιόριζε ρητά τη χρήση των OSS από την κυβέρνηση ως τρόπο να συμβάλει στην αύξηση της διαφάνειας σχετικά με τον τρόπο χρήσης των κεφαλαίων από την κυβέρνηση και τον τρόπο εξασφάλισης των προμηθειών. Ειδικά στη Νότια Αμερική (αν και δεν περιορίζεται στην περιοχή), οι δεσμοί μεταξύ OSS και ψηφιακής ανεξαρτησίας είναι ισχυροί. Οι κυβερνήσεις αντιλαμβάνονται το OSS ως έναν τρόπο για την επίτευξη τεχνολογικής κυριαρχίας και αυτονομίας – επιδιώκουν να αποφύγουν την εξάρτηση από ξένη τεχνολογία. Τέλος, τα τελευταία χρόνια περισσότερες πολιτικές άρχισαν να επικεντρώνονται στις πτυχές ασφάλειας των λύσεων OSS, και παρόλο που παραμένει μία από τις μικρότερες κατηγορίες, η τάση τονίζει την ασφάλεια ως κρίσιμο ζήτημα για τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής που εξετάζουν το OSS.
Διαβάστε όλη την έκθεση εδώ
Πηγή άρθρου: https://www.csis.org/